8 φορές κλάματα
7 προσπάθειες αναζήτησης κατοικίας
6 μαθήματα μαγειρικής
5 δικαιολογητικά έγγραφα
4 μήνες στο εξωτερικό
3 αποχαιρετισμοί
2 αποσκευές
1 μοναδική εμπειρία
Και κάπως έτσι ξεκίνησε και ο δικός μου ‘’πηγαιμός για την Ιθάκη’’…! Κύπρος : ένα όνομα, χιλιάδες αναμνήσεις, εμπειρίες, μαθήματα ζωής. Μπορεί να μην ήταν ο πρώτος προορισμός μου όταν έκανα αίτηση συμμετοχής, αλλά πλέον αν με ρωτούσατε θα δήλωνα Κύπρο ξανά και ξανά και ξανά! Πολλοί αντέδρασαν με αποδοκιμασία σε αυτή την επιλογή της χώρας, διότι δεν την θεωρούσαν ιδιαίτερα ως χώρα εξωτερικού, όμως, τελικά, τους διέψευσα όλους. Είναι ασύλληπτο πώς ένα μικρό νησάκι είναι τόσο διαδεδομένο και περιζήτητο στο εξωτερικό, πόσο μάλλον στις βόρειες χώρες.
Ένα κομμάτι στο οποίο θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήμουν τυχερή είναι το θέμα της γλώσσας. Ωστόσο, είχα να αντιμετωπίσω για πρώτη φορά την ‘’μοναχική’’ πραγματικότητα (χωρίς τη μαμά). Νοίκιαζα μόνη μου ένα αρκετά συμπαθητικό διαμέρισμα κοντά στο κέντρο της πόλης της Λευκωσίας, με γνώμονα τα διάφορα party που θα διεξάγονταν εκεί. Βλέπετε, η αλήθεια είναι πως το πιο σημαντικό κομμάτι του erasmus είναι τα party γνωριμίας της πρώτης εβδομάδας (τα οποία βέβαια συνεχίζονται για όλο το εξάμηνο τελικά) ώστε να καταφέρουν όλοι οι εισερχόμενοι φοιτητές να γνωριστούν μεταξύ τους, ιδιαίτερα αυτοί που δεν έχουν συγκάτοικο. Έπειτα, έφτασε η μέρα της εγγραφής στο Πανεπιστήμιο. Είχα την τύχη να φοιτήσω για ένα εξάμηνο σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο και να γνωρίσω πώς είναι αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα. Οι εγκαταστάσεις ήταν επιβλητικές, οι αίθουσες μικρές που έδιναν την εντύπωση φροντιστηριακού μαθήματος αλλά συνάμα και την επιθυμία να βρίσκεσαι συνέχεια εκεί!
Οι Κύπριοι συμφοιτητές μου ήταν πολύ ενθουσιασμένοι να με γνωρίσουν και μάλιστα με μερικούς διατήρησα πολύ καλές σχέσεις. Κάτι που θα κατονόμαζα ως χαρακτηριστικό του erasmus είναι η μαγειρική, η οποία περιορίζεται στα ζυμαρικά, κοινώς τα μακαρόνια. Είναι το πιο εύκολο και το πιο γρήγορο φαγητό, φυσικά μετά από τα διάφορα είδη fast food. Οι συνομιλίες στο skype με την οικογένειά μου και τους φίλους μου με βοήθησαν αρκετά τις πρώτες μέρες μέχρι να προσαρμοστώ. Από κει και έπειτα ψάχνανε να με βρούνε! Το καθημερινό πρόγραμμα ήταν τόσο γεμάτο, από μαθήματα στο Πανεπιστήμιο το πρωί μέχρι βραδιές παραδοσιακών φαγητών, ταξίδια σε κοντινές πόλεις, συμμετοχή στο καρναβάλι της Λεμεσού, ξεναγήσεις στην πρωτεύουσα κ.α. Πολύ συνοπτικά, το ταξίδι μου κυλούσε κάπως έτσι. Αυτό που έχει χαραχθεί στη μνήμη μου είναι οι άνθρωποι που γνώρισα εκεί και οι σχέσεις που δημιουργήθηκαν. Τόσο διαφορετικοί πολιτισμοί αλλά τόσα κοινά πράγματα. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι αρνητικό. Ακόμα και κάποια προβλήματα ρουτίνας έμαθα να τα αντιμετωπίζω πολύ παραγωγικά και ώριμα. Έφτασα εκεί με μία βαλίτσα γεμάτη ρούχα και σεντόνια και έφυγα από κει με μια βαλίτσα γεμάτη αναμνήσεις, ιστορίες και εφόδια για το μέλλον. Αναμφίβολα συνιστώ την συμμετοχή σε αυτό το ευρωπαϊκό πρόγραμμα σε οποιαδήποτε χώρα. Και κάτι τελευταίο: η Κύπρος είναι γνωστή ως το νησί της Αφροδίτης, θεάς του έρωτα…Η συνέχεια δική σας!
‘’Once erasmus, always erasmus!’’ Ζαχαρούλα Αντωνίου, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικών και Ψυχολογίας
